30 mar 2010

O RIO ULLA



RIO ULLA



O río Ulla pertence á vertente atlántica. As súas fontes son os regos Rial e Riveiro en Ansar(Monterroso) a 640 metros de altura, nas proximidades dos Montes de Vacaloura.


Ten dous grandes afluentes pola esquerda( o Arnego e o Deza). Separa as provincias da Coruña e Pontevedra, e desemboca na ría de Arousa tras percorrer 132 Km.

28 mar 2010

Sabes para que utilizaban a auga antigamente?



Antiguamente a auga non se desperdiciaba coma hoxe en día. Antigamente tiñan unha forma curiosa para que lle chegase a auga para todo. Para ir por auga, as mulleres levaban unha sella de pau na cabeza e por debaixo poñíanlle un molido que era para que non lle magoase na cabeza. Ían ao pozo, tiraban pola roldana e sacaban o caldeiro e botaban a auga. Logo poñíano na cabeza e voltaban para a casa e se lle facía falta máis, podían volver pero como había moito camiño ían as mulleres todas da casa, así podían traer máis auga. Esa auga tiña que chegarlle para cociñar e para o aseo diario.

Alba Docampo Noya

25 mar 2010

IMPORTACIA DA AUGA




Na clase de naturais estivemos varias sesións aprendendo cousas sobre a auga. Logo fixemos un pequeno resume con todo o que aprendimos que é o que aparece a continuación:

A AUGA

A auga é o elemento máis abundante da superficie terrestre e representa un dos compoñentes básicos na aparición e mantemento das formas de vida. Aínda que existen importantes cantidades deste líquido baixo o subsolo, outra parte atópase en forma de vapor disolto na atmosfera. A maior parte da auga é superficial e cobre aproximadamente o tres cuartas partes do planeta en forma de océanos, mares, lagos e cursos fluviais.

O CICLO DA AUGA

A auga non é un elemento estático, senón que se comporta dun modo dinámico, cambiando constantemente de lugar e de estado físico (sólido, líquido ou gaseoso). Este dinamismo é coñecido como ciclo da auga. Componse, a grandes liñas, das seguintes etapas:
Augas superficiais: océanos, mares, lagos, ríos e extensións xeadas. (Constitúen a base inicial do ciclo).

Evaporación: baixo o efecto da calor solar, a auga e, eventualmente, os xeos, evapóranse e disólvense na atmosfera. Cada ano evapóranse uns cincocentos mil km3 de augas mariñas.
Condensación: as minúsculas pingas de vapor de auga tenden a agruparse e a formar nubes.
Precipitación: o vapor condénsase aínda máis e forma pingas líquidas ou mesmo cristais xeados. A auga cae á superficie e adopta diversas formas, como choiva, neve ou saraiba. Do total de auga mariña evaporada nun ano, a cuarta parte, uns cen mil km3, cae sobre os continentes; o resto volve ao océano.

UTILIDADES DA UGA
(son múltiples e todas elas vitais))

USOS HUMANOS:

- Consumo doméstico: beber, cociñar, hixiene, etc. Supón un 10% do gasto de auga.
- Agricultura: regadío das terras cultivadas, manutención do gando. Representa aproximadamente o 75% do gasto humano de auga.

- Industria: aplicación en diversos campos da industria, como lavado de minerais, arrefriado de maquinaria, produción de enerxía, etc. Supón un 15% do consumo de auga.

- Transporte: mares e vías fluviais, canles, etcétera.

USOS NATURAIS:

- Mantemento das especies vexetais, principalmente dos grandes bosques.

- Mantemento das especies faunísticas.

- Modelación do relevo, participación nos aspectos dinámicos da superficie planetaria.


CALQUERA ALTERACION NO CICLO DA AUCA, pode ter consecuencias graves, tanto para o medio ambiente como para a actividade humana.

PROBLEMAS:

Os principais son:

Escaseza: a auga pode escasear en determinadas zonas como resultado de condicións climáticas naturais.

É posible que a falta de auga apareza ocasionalmente en rexións chuviosas. Fálase entón de seca, que en caso de prolongarse pode ter consecuencias desastrosas. As secas están producidas por numerosas causas, fálase que o cambio debido á contaminación atmosférica está a dar lugar a unha diminución acusada das precipitacións en numerosas zonas do mundo.

Superabundancia: é o fenómeno contrario á seca. Un exceso inesperado de precipitacións pode ser mesmo máis daniño, ao producir inundacións que destrúen pobos e cidades e arrasan os campos de cultivo.

Contaminación: a actividade humana, en especial a industria, deu lugar a unha diminución constante da calidade das augas nas rexións habitadas. Este feito ten especial importancia no que se refire ao abastecemento de auga para beber.

Malgasto: a sociedade industrial consome inxentes cantidades de auga, a miúdo de forma inconsciente, mentres que no terceiro mundo o prezado líquido escasea.

O 97’2% da superficie terrestre está cuberta polos océanos, un 2’8% da auga do planeta é doce e desta o 77% está xeada, o 22% desta auga doce atópase debaixo da terra, por tan só un 1% da total da auga doce do planeta, formada polos ríos, lagos, mares interiores e humidade do chan, está dispoñible facilmente para a vida terrestre, incluído o home. POLO TANTO A AUGA DOCE supón unha porcentaxe mínima do total deste líquido.

NON DEIXEMOS QUE A AUGA, UN ELEMENTO VITAL ESTE CONDENADA A MORTE

24 mar 2010

O RÍO SENA




O río Sena é un dos ríos principais e vía de auga comercial das rexións de Isla de Francia e Alta Normandía en Francia. Nace a 470 msnm no departamento de Côte-d'Or e desemboca en forma de estiario en El Havre, na baía do Sena, despois de pasar por cidades como Troyes, París ou Ruán. Na capital francesa, os percorridos nos típicos bateaux-mouche polo Sena, con vistas ás beiras esquerda e dereita da cidade, son unha atracción turística.

Tamara Muíño Bello

23 mar 2010

Á caza dos ríos do mundo



África: O río Nilo
O río Nilo é o río de África nororiental. Con 6.671 km de lonxitude, é o curso fluvial de maior lonxitude do mundo. A súa fonte principal é o Kagera, que nace no altiplano de Burundi. Con este nome entra pola costa oeste no lago Victoria, e sae polo norte, preto de Jinja, co nome de Nilo Victoria. Desde o lago, o Nilo diríxese cara ao NO ocupando depresións, como a área pantanosa do lago Kioga. Despois forma unha gran curva e cae 600 m nas cataratas Kabalega, na beira Norte do lago Mabuto. Preto de Sudán toma o nome de Bahr-al Gaval, e flúe cara o NO. Descendendo pouco a pouco ata 465 m en Fort Berkeley, onde se converte nun río de chaira e unha espesa vexetación herbácea, o sudd cubre as súas beiras. Preto de Malakal toma o nome de Nilo Branco, atravesa Nubia e chega a Khatún, onde recibe ao Nilo Azul pola dereita. Despois de recibir o `Atbara, procedente do macizo etíope, penetra na zona desértica. Pouco despois entra en Exipto, onde percorre 300 km ata chegar á primeira catarata, preto de Aswan, onde o Nilo baixa de 330 a 90 m de altitude. Despois do Cairo bifúrcase e comeza o delta , un gran triángulo de 200 km de lado. O aspecto máis característico do curso baixo do Nilo son as cheas que acontecen no Nilo Branco e no Azul, entre maio e outubro.


Compoñentes do equipo: Martín Mesías, Iria Fajín, Natalia Iglesias, Tamara Muiño e Leandro Fernández.

Á caza dos ríos do mundo



Europa: O río Danubio
O río Danubio nace en Alemaña e desemboca no límite fronteirizo de Rumanía e Ucrania. No seu percorrido polo centro atravesa, ademais, territorios de Austria, Eslovaquia, Hungría, Croacia, Serbia, Montenegro e Bulgaria. A súa desembocadura forma un delta. A súa lonxitude é de 2.850 quilómetros cadrados. É o segundo río máis importante do continente e unha das principais vías da comunicación.
Dende o paleolítico o Danubio foi unha importantísima vía de comunicación europea, como proba a civilización danubiana; máis tarde, serviulle de límite ao Imperio Romano que dende o século III d.c o dotou de numerosas fortificacións.
Compoñentes:
Jennifer Dubra Rey, Angela Pazos Bello, Martín Rouco Casal e Brais Rey Calviño

Á caza dos ríos do mundo



América: O río Amazonas
O Amazonas está en América do Sur, é o río máis importante polo seu caudal (90000metros cúbicos/s na desembocadura) e un dos ríos de maior lonxitude (6080000Km), os seus Km non foron establecidos de modo preciso debido ás múltiples ramas que o orixinan,todas elas procedenden da cadea dos Andes.
O Amazonas propiamente dito fórmanse da confluencia do marañón co Ukuali,en territorio peruano. Atravesa o Brasil e desemboca no Atlántico, ramificándo nun estiario.
Foi descuberto en 1499 por Vicente Yánez Pinzón .
En 1592 Francisco de Orellana recorreu desde O Perú hasta a sua desembocadura, bautizando co nome de Amazonas, por ter sido atacado por indias de longas cabeleiras.
A exploración de Orellana foi completada polas de Lope de Aguirre (1560) e Pedro Teixeira (1637).
Afluentes:Jurcá,Madeira,Tapajoz e Xingu pola dereita e pola esquerda Putomayo,Caquetá e Negro.
Compoñentes:Verónica Barreiro,Martín Calviño,Marta Brea e Diego González

O RÍO DE RESTANDE E MONZO




















O rìo pasa pasa por:Monzo, Restande, Benza (direcciòn Chonia), Chonia, Oa ata desembocar no rìo Tambre.


Antigamente poñía en funcionamento os batàns de Oa, grazas á forza da súa auga que fai mover a sùa roda hidràulica, facendo asì traballar e mover os seus mazos para traballar a tea que levaban alì as persoas.


Tamèn se utilizaba para pescar.

Àngela Pazos Bello

O RÍO MACKENZIE


Sabías que?


O río Mackenzie é un río do Oeste de Canadá é de 2320 km e de cunca 1760000 km 2. Orixínase no Gran Lago do Esclavo e flue cara o Noroeste ata desembocar con extenso caudal de 36000 km 2 no mar de Beaufort, no océano Glacial Ártico.

Verónica Barreiro Calviño.

WORLD WATER DAY


March 22nd 2010


CLEAN WATER FOR A HEALTHY WORLD


Each drop is a piece of jewellery

http://www.unwater.org/worldwaterday/index_es.html


11 mar 2010

Á caza dos ríos do mundo.


España: O río Miño
O río Miño é un río europeo situado no noroeste da península Ibérica, que discorre pola comunidade española de Galicia, aínda que no seu tramo final forma a fronteira entre España e Portugal.
É o río máis longo de Galicia, e o máis caudaloso unha vez que recibe ao río Sil, o seu principal afluente. Ten unha lonxitude de 308 km e ten unha conca de 12.486 km2. Nace no Pedregal de Irimia da Serra de Meira. O río Miño percorre os seus primeiros 40 km na meseta de Lugo. Serve, nos seus últimos 76 km da fronteira entre España e Portugal, desemboca no océano Atlántico. É navegable nos seus últimos 33 km. O río Miño pasa polas cidades de Lugo, Ourense, Ribadavia, Francelos, Tui e Portomarín. Rocío Villasenín Bello Bertín López Ramas Margarita Pombo Castro Angel Manuel Mesías Remuiñán

10 mar 2010

REFRANES DE RÍOS

En Lengua Castellana buscamos refranes sobre los ríos y se seleccionaron los siguientes:

-El desgraciado,va por agua al río, y encuentra el cauce vacío.

-La vieja escarmentada pasa el río arremangada.

-Riachuelos pequeños forman grandes ríos.

-No cambies de caballo cuando estés cruzando el río.

-No hables mal del puente hasta haber cruzado el río.

-No pruebes la profundidad del río con ambos pies.

-Ni huerta al sombrío , ni casa junto al río.


Lucía Andrade y Margaria Pombo

9 mar 2010

Á CAZA DOS RÍOS DO MUNDO




Esta actividade realizámola na clase de Sociais en grupos de 4.
A mestra deunos un mapa mudo no que tiñamos que situar os ríos máis importantes, entre 5 e 10 ríos. Cada equipo tiña asignado un continente: África, Europa, Asia, América e o último grupo traballará sobre España. A continuación, marcamos no mapa os ríos e coloreámolo. Por último, elaboramos un estudo sobre un río importante do continente que nos tocou a cada equipo.
Traballamos na biblioteca e buscamos a información en atlas e enciclopedias. No mapa grande anotamos a bibliografía, os compoñentes do grupo e os ríos que buscamos. @ voceir@ fai o resumo do traballo realizado na hora de clase e explica á clase onde atoparon a información e como fixeron a actividade.
Gustounos moito esta experiencia de traballar c@s compañeir@s e intercambiar información coa clase. Aprendemos moitas cousas sobre ríos do mundo e de xeito moi entretido.

Iremos publicando as entradas con pequenos monográficos dun río de cada continente, ilustrados con algúns dos mapas que elaboramos.

2 mar 2010

¿POR QUE OS EUCALIPTOS SON MALOS PARA OS RÍOS?


SABÍAS QUE…

Os eucaliptos prexudican moito o chan e secan a terra.
Un grupo de investigadores da USC empezou hai doce anos a analizar os efectos dun eucaliptal nunha conca próxima a Mesón do Vento. O eucalipto afecta notablemente aos recursos hídricos. Máis dun ano chegou a secar o río. Ademais, os eucaliptos teñen as raíces máis longas que outras árbores e poden dificultar o crecemento destas, xa que ó ter raíces máis curtas non son capaces de chegar á auga.
Pero non todo son cousas negativas. Os eucaliptos son capaces de absorber moito dióxido de carbono, o principal gas responsable do cambio climático e son bos produtores de madeira.

A conclusión do estudo será cando estas árbores de Mesón do Vento teñan 15 anos. O que si queda claro é que para plantar eucaliptos hai que ter en conta os recursos hídricos(a cantidade de auga) da zona pois podemos chegar a secar os ríos.


Resumo dunha noticia publicada no mes de Novembro na Voz de Galicia

Martín Mesías Remuiñán