25 abr 2010

SAVE OUR PLANET



Create an avatar and leave a message to help the environment.

Avatarize yourself.com










Hi there,
Upload your photo if you want to become an Avatar and immerse yourself in the fantastic world of the Na'vi, the blue natives of the planet Pandora.
Follow the instructions:

1.- Start on "create my avatar" and click on "Upload a photo".

2.- Select "I agree the terms of use".

3.- Browse for a photo. (Wait while uploading)

4.- Select gender. (Male or female)

5.- Adjust your photo.

6.- Submit (Wait while processing)

7.- Adjust position points if you think it's necessary. (Wait while processing)

8.- Choose an emotion and a background.

9.- Add a message to save the earth.

10.- Click on share and wait for a second.

11.-Get the html code for the blog.

POEMAS ACRÓSTICOS

Na clase de L. Galega aprendimos o que son os poemas acrósticos e puxémolo en práctica escribindo algúns sobre o tema “A auga e os Ríos”. Velai algún deles con música de Mahler interpretada pol@s nos@s compañeiros de 2º, que ao longo do curso pasado, en Pri iniciaron este traballo sobre os ríos do concello de Trazo. Grazas por poñerlle són ao noso traballo. Interpretaban neste caso o terceiro movemento da primeira sinfonía de Gustav Mahler, Titán.

22 abr 2010

O DÍA DA TERRA



Hoxe, 22 de abril, celebrouse o día "da Terra". En naturais a mestra falounos da biodiversidade, (todos os seres vivos que habitan a terra), e díxonos o seguinte:

"Imaxínadevos unha casa co seu tellado, se quitamos unha ou dúas tellas pode ser que non pase nada, ou poida que xa entre unha goteira, pero si se seguen quitando tellas esa casa destrúese e non vale para nada" .

Quixo dicir que todos os seres vivos son necesarios para a vida no noso planeta, e que non debemos destruír ningunha especie así porque si, todas son importantes para o mantemento do equilibrio na terra, e que nós debíamos empezar a respectar o que está máis cerca de nós: o paxariño que canta pola mañá cando nos levantamos, os animais e plantas que nos rodean, as persoas coas que vivimos etc, e que se todas as persoas fixeramos así á terra iríalle moito mellor.

Logo tamén fixemos un esquema da clasificación dos seres vivos. Aproveitamos o que fixeran os nosos compañeiros/as na materia do "Pri" do curso pasado, que por certo está moi ben, debeulle dar moito traballo.

Así que xa sabedes, non é cousa de un, nin de dous, nin soamente dos gobernos é cousa de todos e todas, a terra é a casa onde vivimos e nós coma habitantes dela, debemos coidala.

Diego González Viqueira.
Alba Docampo
Verónica Barreiro

20 abr 2010

PROTECT THE ENVIRONMENT

19 abr 2010

THE EARTH DAY

The Earth day is on April the 22nd.


Listen to the Earth message and make a commitment to our planet.


You can create an avatar with your commitment here:

http://www.voki.com/







18 abr 2010

O CICLO DA AUGA


O noso equipo formámolo:

Ángel manuel Mesías.
Leandro Fernández.
Diego González.

Imos a explicar "O CICLO DA AUGA" a partir da montaxe de destilación. Se vedes o vídeo, parécenos que o ides a entender ben. Esperamos as vosas opinións. Grazas

16 abr 2010

A PRESIÓN DA AUGA



O noso equipo está composto por Verónica, Bertín e Ismael.
Escollemos unha práctica que se chama “A presión da auga”.

MATERIAL:

- Bandexa de aluminio de "todo a cen"
- Botella de auga cortada como se ve na que se fixemos a distintas alturas uns buracos.
- Auga

PROCEDEMENTO:

Verónica, era a encargada de botar a auga na botella, e Ismael e Bertín eramos os encargados de tapar os orificios; foi bastante difícil tapalos todos a vez e dábanos a risa, por iso tivemos que repetir máis dunha vez a operación de encher a botella.
Tamara, con moita pacencia, esperaba coa cámara preparada para sacar a foto.
Por fin conseguímolo!, e á conta de tres destapamos todos á vez os buracos.

OBSERVACIÓN:

Observamos que polo buraco que está na parte de abaixo da botella, o chorro de auga saía lanzado máis lonxe, e polo que esta na parde de enriba, o chorro de auga saía lanzado máis cerca. Aínda que a foto saíu un pouco clara, se vos fixades ben, vense os chorros saíndo coma unha fonte a diferentes distancias. Esta forza que exerce a auga en repouso sobre si mesma e sobre as paredes do recipiente (a botella) chámase presión hidrostática, ben sendo o peso do fluído en repouso. Polo buraco inferior a auga sae lanzada máis lonxe porque soporta maior presión.



Díxonos a mestra que en física íamos estudar O principio de Pascal ou lei de Pascal,
enunciada polo físico e matemático francés Blaise Pascal (1623-1662) que se resume na frase: «O incremento de presión aplicado a unha superficie dun fluido líquido, *incompresible, contido nun recipiente indeformable, tránsmitese por igual a cada unha das partes do mesmo».

* Recordades que a auga era incompresible?. Fixemos a práctica no laboratorio de coller auga nunha xiringa e por moito que premíamos non se movía, ocupaba sempre o mesmo volume, pola contra o aire si que se comprimía ocupando menos volume.

-


15 abr 2010

DIA MUNDIAL DA AUGA




O pasado luns 22 de marzo celebrouse o Día Mundial da Auga . Este ano o lema é "AUGA LIMPA PARA UN MUNDO SAUDÁBEL", en referencia á calidade dos recursos hídricos e á súa relación co benestar da poboación e os ecosistemas. Neste senso, en Galiza temos un grave déficit en canto ás medidas de prevención e tratamento da contaminación das augas. Moitas cidades, vilas e industrias verten aos ríos augas con escasa ou nula depuración, e o número de cursos fluviais contaminados aumenta cada ano.

Alba Docampo Noya

14 abr 2010

LÍMITE DE FLOTACIÓN

MATERIAL:

1-Plastilina
2-palangana
3-Auga

PROCEDEMENTO

Collemos dúas cantidades iguais de plastilina.Con unha construimos un barco e con outra unha bóla e metémos ámbalas dúas cousas na palangana que contén auga.

OBSERVACIÓN:

Vemos que o barquiño flota e a bóla non.
A que queredes saber por que?

Pois porque o barco ten maior superficie que a bóla en contacto coa auga. E ao meter o barco na auga, na inmersión, desaloxa unha superficie de auga maior que a bóla, e canta máis auga desaloxe maior é o empurre que experimenta cara a arriba o barco.

A bóla ocupa pouca superficie, entón desaloxa pouca cantidade de auga, e o empurre que experimenta non e suficiente para facela flotar por isto afunde.

LÍMITE DE FLOTACIÓN

Pero a flotación non só depende da forma, senón tamén da densidade.
(Adensidade é a relación entre a masa e o volume.)

Materiales:

1-Plastilina.
2-Pequenos obxetos.
3-Un recipiente.
4-Auga

Explicación:

Cando se vai enchendo o barco con pequenos obxetos, este vai aumentando de densidade
Mentres que a auga que desaloxa o barco teña máis densidade que o barco, este non se afundirá porque o empurre hidrostático logra sostelo. Pero cando a densidade do barco supere á da auga non logrará sostelo, dise que chegou ao límite de flotación, entón pode afundir.

Barcos:
Os barcos, aunque estén construídos con materiais moi densos, como ferro, non se afunde polo que acabamos de explicar.

POR QUE SE DISOLVEN CERTAS SUBSTANCIAS NA AUGA E OUTRAS NON?



O noso equipo está formado por: Alicia, Margarita e Natalia. Escollimos o seguinte experimento:

Por que se disolven certas substancias na auga e outras non?

MATERIAL:

Repartimos o material que tiñamos que traer e fixemos unha ficha explicativa que aparece co experimento.
* Natalia trouxo: café moído e mel.
* Alicia trouxo: café en sobre soluble e arroz.
* Margarita trouxo: unha culleriña e azucre.
* 6 tubos de ensaio.
* auga.
Ímola facer entre as tres porque a mestra de naturais vainos gravar para subir o bloggue do Proxecto Interdiciplinar.

PROCEDEMENTO:

Collemos aproximadamente a mesma cantidade de auga en cada un dos tubos de ensaio, e logo engadímoslle a cada un deles as substancias que trouxemos, axítamolos e:

OBSERVAMOS:

Que unhas substancias disolvíanse na auga e outras non. Disolvéronse o azucre, o café en sobre e o mel, formando mesturas homoxéneas (non se distinguen os seus compoñentes a simple vista). Pola contra o arroz, e o café moído depositáronse no fondo do tubo de ensaio, formando unha mestura heteroxénea (distínguense a simple vista os compoñentes da mestura).
Por que ocorre isto?
A explicación ben sendo que no caso do azucre e o café soluble e o mel, as moléculas da auga métense no medio das moléculas desas substancias porque esas moléculas están unidas con forzas moi débiles e sepáranse con facilidade, pero no caso do arroz e o café moído as moléculas están unidas máis fortemente e non se separan con facilidade, polo tanto non deixan meter no medio ás moléculas da auga.
Tamén temos que dicirvos que botamos demasiado café soluble no tubo de ensaio e fixemos sen querer unha DISOLUCIÓN SATURADA .


EXPLICAMOS A: CRISTALIZACIÓN E A CAPILARIDADE.


MATERIAL:
-Sal fino.
-Dous vasos.
-Un fío de algodón.
-Un pratiño.
-Culleriña.
-Auga.


PROCEDEMENTO:
Facemos a montaxe tal como se ve na foto
EXPLICACIÓN:
1. A solución da auga salgada sobe ao longo do fío por capilaridade (absorción);
2. A auga do fío vai evaporándose, e nel van quedando pendurados os cristais de sal. Algúns cristais co peso caen no cristalizador.
3. Vemos que as moléculas dos cristais estrutúranse nunha organización xeométrica particular, formando cubos (Vense moi ben coa lupa)
4.Aprendemos entón que da mestura homoxénea da auga salgada, o sal recupérase por evaporación da auga.Este método chámase CRISTALIZACIÓN

É interesante, verdade?
APLICACIÓN:
As salinas:
O sal que usamos na cociña é en gran parte extraída do mar.
Nuns grandes depósitos pouco profundos chamados salinas, recóllese a auga do mar, e logo a calor do sol, vai evaporarando a auga, e o sal vai quedando cristalizada no fondo dos depósitos.
CAPILARIDADE:
Material:
-Un talo de apio coas suas follas de uns 20 cm de lonxitude ou un ca
ravel branco.
-Un vaso de precipitados
-Auga.
-Colorante alimentario
Explicación:
Ao cortar o talo de apio podemos observar que os nervios son pequenos tubos a través dos cales sobe ata as follas a auga tinguida.
A auga sobe polos tubos do vexetal como se fora absorbida cara a arriba: é o fenómeno da capilaridade, que permite entre outras cousas, que as plantas absorban polas raíces a auga e os sales minerais da terra e facela chegar ata as follas nun proceso chamado fotosíntese.Grazas á fotosíntese as plantas conseguen o seu alimento.


A continuación a nosa presentación:




13 abr 2010

APLICACION DA FORZA DA AUGA. SISTEMAS HIDRAÚLICOS

MATERIAL

1-Tubo de goma
2-Xiringas
3-Catro tubos de plástico
4-Tesoiras
5-Pegamento forte
6-Cinta adhesiva
7-Un vaso
8-Arame

OBSERVACIÓN

Podemos aproveitar a forza da auga para contruír sistemas hidraúlicos, que son os que se usan por exemplo para os elevadores dos coches e os
volquetes dos camións.

12 abr 2010

INSPECCIONS DE RIOS



Calquera persoa pode participar neste proxecto
Para a realización da Inspección de Ríos, cada grupo ou persoa participante selecciona un ou varios tramos de 500 m do río escollido. Cos materiais proporcionados polo Proxecto, realizarán unha avaliación pormenorizada das súas características e estado atendendo a parámetros como:
Velocidade da auga, caudal, tamaño da canle etc...
Descrición física
Características e estado do bosque de ribeira
Construcións, sumidoiros, etc.
Análise de augas
Fauna e flora
Os materiais de Inspección de Rios permiten aos grupos examinar e coñecer mellor o seu tramo de río, á vez que lles facilitan a realización dun control eficaz. Recollen unha metodoloxía de traballo estandarizada e subministran ferramentas para a súa realiza

9 abr 2010

A FLOTACIÓN DEPENDE DAS DENSIDADES DAS SUBSTANCIAS





Sabedes que todas as substancias que teñen unha menor densidade que a auga flotan nela?. Ímolo comprobar.

Material:
  • Sal fino
  • Tres vasos
  • Tres ovos crus
  • Culleriña
PROCEDEMENTO:

1º vaso, auga da billa e un ovo cru.
2º vaso, auga con dúas culleriñas de sal fino e un ovo crú.
3º vaso, auga con dúas culleriñas de sal fino e un ovo crú como no anterior, pero aquí váiselle engadindo pouco a pouco máis auga.

OBSERVACIÓN:

No 1º vaso:
o ovo é máis denso cá auga por iso afunde completamente.
No 2º vaso:
A auga salgada é bastante máis densa có ovo cru por iso o ovo flota na superficie da auga.
No 3º vaso:
Á auga salgada rebaixámoslle a cantidade de sal con máis auga da billa, pero ainda así, segue sendo máis densa que o ovo, por iso o ovo segue flotando pero non sobe tanto a superficie coma no primeiro vaso, queda máis ou menos no medio.

APRENDEMOS QUE O VARIAR A DENSIDADE DA AUGA, VARIA TAMÉN O NIVEL DE FLOTACIÓN.

APLICACIÓN:
Na auga do mar flota por exemplo o petróleo.
Se cae petróleo ao mar, como é menos denso cá auga do mar flota sobre ela, e cando chega ás costas contamina ás praias e os acantilados, é moi difícil de limpar.

Se o saberemos nós!, recordades o gran desartre do "Prestige"?.

O "Prestige" foi un petroleiro cargado con 77.000 toneladas de fuel, que afundiu en Galicia no ano 2002 a uns 250 Kms fronte a costa da Morte. A marea negra provocada polo verquido resultante causou unha das catástrofes medioambientais máis grandes da historia da navegación, ademais de que estes derrames afectaron de xeito alarmante á fauna e á pesca da zona, morreron cantidade de especies.
O derrame de petróleo do Prestige foi o terceiro accidente máis caro da humanidade, disque o dobre que a explosión do Challenger, e que o accidente nuclear de Chernobyl. A limpeza da costa estimouse que costou arredor de 12 mil millóns de dólares.




7 abr 2010

A AUGA NA ATMOSFERA



- MATERIAL:

- Soporte con pinza
- Dous globos
-Auga
-matraces
-Vasos de precipitados
-Accendedor Bunssen

PROCEDEMENTO:

Montamos a práctica tal como se ve.

EXPLICACIÓN:

Ao quentarse o aire contido na botella, o globo infla, por que?:

Porque o aire quente é menos denso que o frío, debido a que as súas partículas (moléculas) coa calor sepáranse, entón son máis lixeiras e ascenden ocupando máis espazo que as moléculas de aire frío que están moi xuntiñas, son máis densas (teñen máis masa pero ocupan menos espazo), e descenden.

Ademais entre os espazos que quedan entre as partículas penetran moléculas de auga en forma de vapor por iso dentro do globo hai aire con certas cantidades de humidade (vapor de auga).
Ao deixar de aplicar calor, observamos que o globo desinfla porque o vapor arrefría e pasa a líquido, e as gotas caen dentro do matraz.

APLICACIÓN:

O aire pode conter só unha certa cantidade de vapor de auga, e cando xa hai demasiada dise que o aire está saturado de humidade. E cando está saturado si a súa temperatura descende, o vapor de auga condénsase en pequenas gotiñas que darán lugar a néboa ou chuvia fina (órballo).

Esta é unha forma de observar o ciclo da auga:

Diego González Viqueira
Leandro Fernández Döpper
Ángel Manuel Mesías Remuiñán

SIMULANDO UNHA DEPURADORA

NO LABORATORIO CON MATERIAL MOI SINXELO CONSTRUÍMOS UNHA DEPURADORA



Empregamos tres botellas de auga cortadas pola parte superior, e fixemos o seguiente:

Na primeira botella empezando por abaixo puxémoslle algodón, a segunda carbón activo (que hai no laboratorio) e a terceira area da praia. Estas son as substancias que imos utilizar como filtros.

Nuns vasos de precipitados botamos o seguinte:
Nun auga salgada, noutro auga remexida con terra, e noutro auga con tinta.

Logo fomos botando todas estas mesturas na depuradora: a aréa fai o primeiro filtrado, a continuación o carbón activo e por último o algodón fai o resto. A auga limpa vai caendo nun recipiente, e si probamos a mollar un dedo na auga que sae, comprobamos que apenas está salgada.

Non hai que esquecer que a auga depurada non serve para beber!. Só se podería beber unha vez que se desinfectase con cloro, ozono, ou outros desinfectantes. Esto serve para matar os posibles xermes. A este proceso chámaselle POTABILIZACIÓN

Rocío Villasenín

5 abr 2010

AS NOSAS CRÓNICAS



Na materia de naturais estivemos traballando sobre a auga. Aprendemos moitas cousas sobre a mesma, pois é unha substancia vital para o noso planeta e para nós mesmos. Nin máis nin menos que sen auga non existiríamos. En Galicia temos tanta!, que non lle damos a importancia que ten.
Tamén dedicamos dúas sesións a escoller por equipos prácticas para facer coa auga, e comprobar algunhas das súas propiedades (buscámolas en distintos libros que había na biblioteca e no laboratorio). Esta parte é sempre moi divertida, pásamolo moi ben no laboratorio, o tempo corre máis que na clase, aínda que a mestra di que falamos moito e ás veces enfádase.

Estas son as nosas crónicas.

Crónica nº 1:
O noso grupo está formado por Iria Fajín, Martín Rouco e Tamara Muíño, estamos facendo dous experimentos: un está relacionado coa capilaridade e outro coa cristalización. O da capilaridade elixímolo porque nos parecía incrible como un apio se podía volver de cor vermella, e o da cristalización porque o sal queda como purpurina pegada a un fío de algodón e fai un efecto moi bonito.
A mestra insistiu en que repartirámolo traballo entre nós. Un traía o material, outro subía ao bloggue a ficha de experimento, outro facia a crónica, etc...Agora témolo que preparar e explicar, porque nos dixo que nos ían a grabar e subir ese vídeo ao bloggue.



Crónica nº 2.
O noso equipo está formado por: Alicia, Margarita e Natalia.Escollemos o seguinte experimento: " Por que se disolven certas substancias na auga e outras non"?.
Repartimos o material que tiñamos que traer e fixemos unha ficha explicativa que aparece co experimento.
*Natalia troixo: café moido e mel.
*Alicia troixo: café soluble e arroz.
*Margarita troixo: unha culleriña e azúcre.
Ímola facer entre as tres porque a mestra de naturais vainos grabar para subir o bloggue do Proxecto Interdiciplinar.

Crónica nº 3.
Compoñentes do equipo:
Anxo Manuel Mesías Remuiñán
Leandro Fernández Döpper
Diego González Viqueira
Escollemos dúas prácticas do ciclo da auga.
Unha delas consiste en tapar a boca dun matraz con un globo e despois metelo nun vaso de precipitados que contén auga e prenderlle lume ata que ferva a auga e ver que sucede.
E na outra hai que montar a máquina de destilación pero en vez de destilar o viño para que saíra caña como fixemos noutra práctica, imos destilar a auga para observar o ciclo da auga.




Crónica 4.
O noso equipo esta formado por:
Martin Calviño Vicente
Alex Bello Andreo
Brais Rei CalviñMartin
Mesias Remuñan

A práctica que escollemos son os sistemas hidraúlicos. Fixemos unha ficha que subimos ao bloggue. Nela explicamos xa a práctica.
Entre todos os membros do grupo repartimos o traballo e trouxemos o material.
Imos montar a práctica, unha vez montada vannos grabar para subila ao bloggue.

Crónica nº 5.
O noso equipo está composto por Verónica, Bertín e Ismael.
Escollemos unha práctica que se chama “A presión da auga”.
O segundo día xa fixemos as fichas e repartimos o traballo; Ismael traía o material, Verónica pasaba o experimento ao ordenador, e Bertín escribía o experimento a man antes de darllo a Verónica.
Logo ímolo explicar entre tódolos membros do grupo, e a mestra vainos grabar para logo subilo ao bloggue.

Crónica no 6:
O noso equipo está formado por:
Rocío Villasenín Bello
Lucía Andrade Castro.
Alba Docampo Noya.
E imos facer unha práctica para comprobar que todas as substancias de menor densidade* que a auga, flotan Nela.
*(densidade é a relación entre a masa e o volume dun corpo, debido a posición das súas partículas)



QUE ILUSIÓN!, ESTAMOS DESEXANDO VERNOS NO VIDEO.

2 abr 2010

Á CAZA DOS RÍOS DO MUNDO

O RÍO INDO

O ’Indo é un río do sur de Asia, que corre polo Tíbet (China), a India e Paquistán, e do que toma o seu nome a India. Flúe desde o Himalaia en dirección suroeste e desauga no Mar ArábiAs fontes do Indo están situadas no Tíbet, no monte
China, India, Paquistán
Desemboca:
Mar Arábigo (O. ÍndicoKailâs ou Gangri, tomando o seu nome a partir da confluenza dos regos Sengge e Gar, que descenden do Himalaia e drenan os cordais de Nganglong Kangri e de Gangdise Shan. O Indo móvese logo para noroeste, através de Cachemira, ao sur da cadea montañosa do Karakorum, para despois virar gradualmente para o sur, abandonando os outeiros entre Peshawar e Rawalpindi. Neste tramo unha presa forma o encoro de Tarbela. A partir da unión con o río Kabul, o Indo é xa navegábel.
O resto do percurso do río cara o mar desenvóvese polas chairas do
Punjab e do Sind, movéndose as augas con maior vagar. Atravesa Hyderâbâd, antes de desembocar no Mar Arábigo nun grande delta areoso de 7.770 km², que abarca uns 200 km de costa, ao surleste de Karachi, e que é considerado como unha das rexións ecolóxicas das máis importantes do mundo.go, logo de 3.180 km de curso. O Indo é un dos sete ríos sagrados da India.


Alba Docampo Noya
Alex Bello Andreo
Alicia Veiras Noya
Ismael Guillin Silveira
Lucia Andrade Castro