16 abr 2010

A PRESIÓN DA AUGA



O noso equipo está composto por Verónica, Bertín e Ismael.
Escollemos unha práctica que se chama “A presión da auga”.

MATERIAL:

- Bandexa de aluminio de "todo a cen"
- Botella de auga cortada como se ve na que se fixemos a distintas alturas uns buracos.
- Auga

PROCEDEMENTO:

Verónica, era a encargada de botar a auga na botella, e Ismael e Bertín eramos os encargados de tapar os orificios; foi bastante difícil tapalos todos a vez e dábanos a risa, por iso tivemos que repetir máis dunha vez a operación de encher a botella.
Tamara, con moita pacencia, esperaba coa cámara preparada para sacar a foto.
Por fin conseguímolo!, e á conta de tres destapamos todos á vez os buracos.

OBSERVACIÓN:

Observamos que polo buraco que está na parte de abaixo da botella, o chorro de auga saía lanzado máis lonxe, e polo que esta na parde de enriba, o chorro de auga saía lanzado máis cerca. Aínda que a foto saíu un pouco clara, se vos fixades ben, vense os chorros saíndo coma unha fonte a diferentes distancias. Esta forza que exerce a auga en repouso sobre si mesma e sobre as paredes do recipiente (a botella) chámase presión hidrostática, ben sendo o peso do fluído en repouso. Polo buraco inferior a auga sae lanzada máis lonxe porque soporta maior presión.



Díxonos a mestra que en física íamos estudar O principio de Pascal ou lei de Pascal,
enunciada polo físico e matemático francés Blaise Pascal (1623-1662) que se resume na frase: «O incremento de presión aplicado a unha superficie dun fluido líquido, *incompresible, contido nun recipiente indeformable, tránsmitese por igual a cada unha das partes do mesmo».

* Recordades que a auga era incompresible?. Fixemos a práctica no laboratorio de coller auga nunha xiringa e por moito que premíamos non se movía, ocupaba sempre o mesmo volume, pola contra o aire si que se comprimía ocupando menos volume.

-


3 comentarios:

  1. Con tanta presión caeu toda auga polo laboratorio Ai mi madriña,que desastre!

    ResponderEliminar
  2. ISMAEL20/4/10

    AINDA QUE TIÑA OS PELOS LEVANTADOS
    HAI QUE ADMITIR QUE QUEDOU MOI BEN

    ResponderEliminar
  3. pero moi ben de verdade. Estades xenial.
    Myriam

    ResponderEliminar