Fin de curso en Chaián

E así rematamos o curso, no río. Pero a nosa participación no proxecto non remata aquí. Continuaremos o ano que ven , pois seguimos sendo voluntari@s do proxecto de Adega.

Chaián 21/6/2010 on PhotoPeach

CAUDAL POÉTICO

Actividad de lengua castellana.

Durante el 2º trimestre dedicamos parte de la hora de lectura de Lengua Castellana al proyecto Ríos.
Primero recopilamos poemas relacionados con el tema.
Algunos se leyeron en voz alta y se comentaron.
Se decidió dividirlos en tres apartados:

1. El río es como la vida. La vida es como un río.
2. El río como lugar de encuentro para enamorados.
3. La descripción poética de los ríos.

Estamos trabajando en cada una de las estrofas: buscamos palabras en el diccionario, medimos los versos, comentamos y estamos aprendiendo a reconocer los recursos utilizados por los poetas.

En este enlace a la página que dedicamos a la actividad en nuestro blog podéis leer algunos de los poemas y sus comentarios.

TESOUROS DOS RIOS

En Sociais coñecemos algunhas aportacións dos ríos que tiveron moita importancia na prehistoria e na historia, como puntas de lanza, de muesca, cantos rodados. Aquí vemos o resultado.

Open publication - Free publishing - More social studies

Ruta inspección río Chonia

O xoves 10 de Xuño pasaremos o día a beira do Chonia colaborando con Proxecto ríos na inspección correspondente á primavera para obter os valores que determinan o estado de saúde do noso río.

Aquí podedes ver o camiño que imos percorrer, dende a aldea de Oa ate o treito do río que analizaremos.

Pintores Galegos: María Carmen Calviño

MARIA CARMEN CALVIÑO

María del Carmen Iglesias Calvino, pintora que naceu en Xesta (Lalín, Pontevedra), en 1938. Pintora de familia de profesores, en tenra idade, mudouse para a cidade da Coruña, onde fixo a súa carreira artística, creando o seu propio estudio en 1984, onde ensinou a moitos alumnos daquel ano, organizando exposicións bianuais dos alumnas nas mesmas sas como a Delegación de Cultura e da Estación Marítima da cidade. Das moitas colaboracións da artista destaca a que fixo no suplemento semanal Catavento (incluído na revista do xornal El Ideal Gallego) e revista cultural Montealto Faro. Pertence a asociacións culturais e artísticas, tales como a Asociación de Artistas de La Coruña, con sede en auga de Selección xenética; Galegos Artist Association (Arga), Asociación de Pintores e escultores, situada en Madrid e da Sociedade Española de Cultura Popular Estudos Literarios ( SELICUP). Foi nomeada pola Academia académico Il Marzocco (Florencia, Italia) e Greccio Marino (Vinzaglio, Italia). Ela gañou a Medalla de Ouro e Diploma da Federación de Arte en Ferrara (Italia). Cosme Tura Premio de mérito artístico, eo premio no II International d'Arts Plastiques Salo, de St Jaume de Llierca (Gerona).

RÍO DE MONTAÑA, POR MARIA DEL CARMEN CALVIÑO IGLESIAS:

O cuadro esta pintado a oleo e en lienzo con medidas de 100 por 85 cm.

A min este cuadro chamoume a atención a hora de escollelo, enconcreto gustame a paisaxe e tamen a forma en que acaba o río.

Por si alguen lle interesaba compralo, non bai poder ser , por qu xa esta vendido.

Se queres saber mais cousas sobre esta pintora preme aquí.

( Martin Calviño Vicente )

Sentimos o río?

En galego o verbo "sentir" ten diversas acepcións:

• Percibir a través dos sentidos, en particular do oído.


• Percibir ou experimentar certas sensacións.


• Experimentar un sentimento.

A todas elas faremos referencia nesta ocasión.

A experiencia consistiu en propoñerlles aos alumnos que escribisen o que percibían e o que sentían ao escoitar un son. Os sons que reproducimos pertencían ao cd Sons da terra, do Arquivo Sonoro de Galicia, editado polo Consello da Cultura Galega. Eliximos os cortes 5 e 6 que se corresponden cun regato pequeno en San Simón (O Corgo, Lugo) e un río en tramo medio en Samarugo (Vilalba, Lugo).

Partindo desas audicións obtivemos a seguinte información:
1. Que pensaban que estaban escoitando?
A opción máis votada foi a chuvia (13 votos). A seguir figuran a fervenza (10), unha televisión mal sintonizada (8), un río (só 7 de 22 alumnos recoñeceron o son), unha billa aberta (6), a radio con interferencias (4), unha treboada (3) e as ondas na praia (3). Outras alternativas máis orixinais e con menor votación (só 1 voto): unha persoa lavando, as obras na rúa, navegar nun barco, un tren, unha dor de oídos, o corazón partido e un home mexando.

2. Que sensacións lles producían?
As respostas obtidas foron moito máis diversas nesta ocasión pois recollemos vinte e dúas sensacións e unicamente tres coinciden en varios alumnos:

• Que sentes? tristeza (2), soidade, tranquilidade (3), cariño, alegría, preguiza, frío, sono, aburrimento, fastío, felicidade, desilusión, liberdade, harmonía, sede, balbordo, relax (4), desesperación.
• Como te sentes? forte, sentimental, mal, prodúceme dor de cabeza...

Con esta experiencia constatamos que cada un de nós é único e orixinal (como a auga do río que nunca é a mesma malia parecer igual) e que os sentimentos, aínda partindo da mesma realidade, son totalmente subxectivos.

FERMOSO FENÓMENO DE AUGA

Perseguindo ríos, un día atopei isto, unha pendente que o meu río asolaga, batendo forte no chan, liberando así cada parte que lle pertence a ela.Tan bela é ela que ata os paxariños acompañan ó ritmo do seu son, que endoza todo o seu redor, que percorre o camiño sen descanso dende o amencer ata o solpor.
Fermosa pero forte, bate contra as rochas; mais aínda así, non lle doe.
Tal fermosura nunca vin. É tal, que alimenta o meu corpo, estimula a miña alma e faime escribir fermosas poesías. Pero sempre calada, querendo sentir os rumores da auga.

Fráxil,delicada e de prata,
Encóntrase nela a vista mais fermosa,
Rumores emiten a súa auga clara,
Vales, montañas que recorre fachendosa
Elévana facendo un gran salto,
Neste espérano os verdes prados.
Zoa,zoa que te escoito ao teu lado.
Armonioso son que fai que a contemplemos,calados.

My message to save the earth

Este voki é para informasvos,para que saibades que facendo pequenos xestos podemos salvar a terra!!
Se queredes ver algún consello mais pinchade aquí

Get a Voki now!

LAVANDEIRAS DE MASIDE

Na arte galega contemporánea tamén atopamos referencias aos ríos na obra de pintores de vangarda tan coñecidos como Maside.

Este cadro, titulado “Lavandeiras” foi pintado por Maside en 1953. É de estilo cubista e atópase no Museo Quiñones de León en Vigo.
Maside foi un pintor vangardista e un intelectual; formou parte da renovación cultural que tivo lugar en Galicia durante os anos da República.
O voso traballo consiste en publicar no blogue unha pequena reseña sobre un cadro dun pintor ou pintora galeg@ que estea relacionado co noso proxecto interdisciplinar. Debedes dicir o estilo ao que pertence, incluír algunha información sobre @ pintor@ e a época, incluír a foto do cadro e facer un enlace a unha páxina web interesante sobre el.

http://www.pintoresgallegos.com/

Na páxina Pinceladas podedes ver os vosos traballos sobre @s artistas actuais.

A CARTOON

Create a comic with suggestions to help the environment.
Go to www.toondoo.com and follow the instructions. It´s very easy.

By pritrazo | View this Toon at ToonDoo | Create your own Toon

BE NICE WITH OUR PLANET

Get a Voki now!


Natalia

SAVE OUR PLANET

Create an avatar and leave a message to help the environment.

Avatarize yourself.com

Hi there,

Upload your photo if you want to become an Avatar and immerse yourself in the fantastic world of the Na'vi, the blue natives of the planet Pandora.

Follow the instructions:

1.- Start on "create my avatar" and click on "Upload a photo".

2.- Select "I agree the terms of use".

3.- Browse for a photo. (Wait while uploading)

4.- Select gender. (Male or female)

5.- Adjust your photo.

6.- Submit (Wait while processing)

7.- Adjust position points if you think it's necessary. (Wait while processing)

8.- Choose an emotion and a background.

9.- Add a message to save the earth.

10.- Click on share and wait for a second.

11.-Get the html code for the blog.

POEMAS ACRÓSTICOS

Na clase de L. Galega aprendimos o que son os poemas acrósticos e puxémolo en práctica escribindo algúns sobre o tema “A auga e os Ríos”. Velai algún deles con música de Mahler interpretada pol@s nos@s compañeiros de 2º, que ao longo do curso pasado, en Pri iniciaron este traballo sobre os ríos do concello de Trazo. Grazas por poñerlle són ao noso traballo. Interpretaban neste caso o terceiro movemento da primeira sinfonía de Gustav Mahler, Titán.

O DÍA DA TERRA

Hoxe, 22 de abril, celebrouse o día "da Terra". En naturais a mestra falounos da biodiversidade, (todos os seres vivos que habitan a terra), e díxonos o seguinte:

"Imaxínadevos unha casa co seu tellado, se quitamos unha ou dúas tellas pode ser que non pase nada, ou poida que xa entre unha goteira, pero si se seguen quitando tellas esa casa destrúese e non vale para nada" .

Quixo dicir que todos os seres vivos son necesarios para a vida no noso planeta, e que non debemos destruír ningunha especie así porque si, todas son importantes para o mantemento do equilibrio na terra, e que nós debíamos empezar a respectar o que está máis cerca de nós: o paxariño que canta pola mañá cando nos levantamos, os animais e plantas que nos rodean, as persoas coas que vivimos etc, e que se todas as persoas fixeramos así á terra iríalle moito mellor.

Logo tamén fixemos un esquema da clasificación dos seres vivos. Aproveitamos o que fixeran os nosos compañeiros/as na materia do "Pri" do curso pasado, que por certo está moi ben, debeulle dar moito traballo.

Así que xa sabedes, non é cousa de un, nin de dous, nin soamente dos gobernos é cousa de todos e todas, a terra é a casa onde vivimos e nós coma habitantes dela, debemos coidala.

Diego González Viqueira.
Alba Docampo
Verónica Barreiro

PROTECT THE ENVIRONMENT

THE EARTH DAY

The Earth day is on April the 22nd.


Listen to the Earth message and make a commitment to our planet.


You can create an avatar with your commitment here:

http://www.voki.com/

O CICLO DA AUGA

O noso equipo formámolo:

Ángel manuel Mesías.
Leandro Fernández.
Diego González.

Imos a explicar "O CICLO DA AUGA" a partir da montaxe de destilación. Se vedes o vídeo, parécenos que o ides a entender ben. Esperamos as vosas opinións. Grazas

A PRESIÓN DA AUGA

O noso equipo está composto por Verónica, Bertín e Ismael.
Escollemos unha práctica que se chama “A presión da auga”.

MATERIAL:

- Bandexa de aluminio de "todo a cen"
- Botella de auga cortada como se ve na que se fixemos a distintas alturas uns buracos.
- Auga

PROCEDEMENTO:

Verónica, era a encargada de botar a auga na botella, e Ismael e Bertín eramos os encargados de tapar os orificios; foi bastante difícil tapalos todos a vez e dábanos a risa, por iso tivemos que repetir máis dunha vez a operación de encher a botella.
Tamara, con moita pacencia, esperaba coa cámara preparada para sacar a foto.
Por fin conseguímolo!, e á conta de tres destapamos todos á vez os buracos.

OBSERVACIÓN:

Observamos que polo buraco que está na parte de abaixo da botella, o chorro de auga saía lanzado máis lonxe, e polo que esta na parde de enriba, o chorro de auga saía lanzado máis cerca. Aínda que a foto saíu un pouco clara, se vos fixades ben, vense os chorros saíndo coma unha fonte a diferentes distancias. Esta forza que exerce a auga en repouso sobre si mesma e sobre as paredes do recipiente (a botella) chámase presión hidrostática, ben sendo o peso do fluído en repouso. Polo buraco inferior a auga sae lanzada máis lonxe porque soporta maior presión.

Díxonos a mestra que en física íamos estudar O principio de Pascal ou lei de Pascal,
enunciada polo físico e matemático francés Blaise Pascal (1623-1662) que se resume na frase: «O incremento de presión aplicado a unha superficie dun fluido líquido, *incompresible, contido nun recipiente indeformable, tránsmitese por igual a cada unha das partes do mesmo».

* Recordades que a auga era incompresible?. Fixemos a práctica no laboratorio de coller auga nunha xiringa e por moito que premíamos non se movía, ocupaba sempre o mesmo volume, pola contra o aire si que se comprimía ocupando menos volume.

-

DIA MUNDIAL DA AUGA

O pasado luns 22 de marzo celebrouse o Día Mundial da Auga . Este ano o lema é "AUGA LIMPA PARA UN MUNDO SAUDÁBEL", en referencia á calidade dos recursos hídricos e á súa relación co benestar da poboación e os ecosistemas. Neste senso, en Galiza temos un grave déficit en canto ás medidas de prevención e tratamento da contaminación das augas. Moitas cidades, vilas e industrias verten aos ríos augas con escasa ou nula depuración, e o número de cursos fluviais contaminados aumenta cada ano.

Alba Docampo Noya

LÍMITE DE FLOTACIÓN

MATERIAL:

1-Plastilina
2-palangana
3-Auga

PROCEDEMENTO

Collemos dúas cantidades iguais de plastilina.Con unha construimos un barco e con outra unha bóla e metémos ámbalas dúas cousas na palangana que contén auga.

OBSERVACIÓN:

Vemos que o barquiño flota e a bóla non.
A que queredes saber por que?

Pois porque o barco ten maior superficie que a bóla en contacto coa auga. E ao meter o barco na auga, na inmersión, desaloxa unha superficie de auga maior que a bóla, e canta máis auga desaloxe maior é o empurre que experimenta cara a arriba o barco.

A bóla ocupa pouca superficie, entón desaloxa pouca cantidade de auga, e o empurre que experimenta non e suficiente para facela flotar por isto afunde.

LÍMITE DE FLOTACIÓN

Pero a flotación non só depende da forma, senón tamén da densidade.
(Adensidade é a relación entre a masa e o volume.)

Materiales:

1-Plastilina.
2-Pequenos obxetos.
3-Un recipiente.
4-Auga

Explicación:

Cando se vai enchendo o barco con pequenos obxetos, este vai aumentando de densidade
Mentres que a auga que desaloxa o barco teña máis densidade que o barco, este non se afundirá porque o empurre hidrostático logra sostelo. Pero cando a densidade do barco supere á da auga non logrará sostelo, dise que chegou ao límite de flotación, entón pode afundir.

Barcos:
Os barcos, aunque estén construídos con materiais moi densos, como ferro, non se afunde polo que acabamos de explicar.

POR QUE SE DISOLVEN CERTAS SUBSTANCIAS NA AUGA E OUTRAS NON?

O noso equipo está formado por: Alicia, Margarita e Natalia. Escollimos o seguinte experimento:

Por que se disolven certas substancias na auga e outras non?

MATERIAL:

Repartimos o material que tiñamos que traer e fixemos unha ficha explicativa que aparece co experimento.
* Natalia trouxo: café moído e mel.
* Alicia trouxo: café en sobre soluble e arroz.
* Margarita trouxo: unha culleriña e azucre.
* 6 tubos de ensaio.
* auga.
Ímola facer entre as tres porque a mestra de naturais vainos gravar para subir o bloggue do Proxecto Interdiciplinar.

PROCEDEMENTO:

Collemos aproximadamente a mesma cantidade de auga en cada un dos tubos de ensaio, e logo engadímoslle a cada un deles as substancias que trouxemos, axítamolos e:

OBSERVAMOS:

Que unhas substancias disolvíanse na auga e outras non. Disolvéronse o azucre, o café en sobre e o mel, formando mesturas homoxéneas (non se distinguen os seus compoñentes a simple vista). Pola contra o arroz, e o café moído depositáronse no fondo do tubo de ensaio, formando unha mestura heteroxénea (distínguense a simple vista os compoñentes da mestura).
Por que ocorre isto?
A explicación ben sendo que no caso do azucre e o café soluble e o mel, as moléculas da auga métense no medio das moléculas desas substancias porque esas moléculas están unidas con forzas moi débiles e sepáranse con facilidade, pero no caso do arroz e o café moído as moléculas están unidas máis fortemente e non se separan con facilidade, polo tanto non deixan meter no medio ás moléculas da auga.
Tamén temos que dicirvos que botamos demasiado café soluble no tubo de ensaio e fixemos sen querer unha DISOLUCIÓN SATURADA .

EXPLICAMOS A: CRISTALIZACIÓN E A CAPILARIDADE.

MATERIAL:
-Sal fino.
-Dous vasos.
-Un fío de algodón.
-Un pratiño.
-Culleriña.
-Auga.

PROCEDEMENTO:
Facemos a montaxe tal como se ve na foto
EXPLICACIÓN:
1. A solución da auga salgada sobe ao longo do fío por capilaridade (absorción);
2. A auga do fío vai evaporándose, e nel van quedando pendurados os cristais de sal. Algúns cristais co peso caen no cristalizador.
3. Vemos que as moléculas dos cristais estrutúranse nunha organización xeométrica particular, formando cubos (Vense moi ben coa lupa)
4.Aprendemos entón que da mestura homoxénea da auga salgada, o sal recupérase por evaporación da auga.Este método chámase CRISTALIZACIÓN
É interesante, verdade?
APLICACIÓN:
As salinas:
O sal que usamos na cociña é en gran parte extraída do mar.
Nuns grandes depósitos pouco profundos chamados salinas, recóllese a auga do mar, e logo a calor do sol, vai evaporarando a auga, e o sal vai quedando cristalizada no fondo dos depósitos.
CAPILARIDADE:
Material:
-Un talo de apio coas suas follas de uns 20 cm de lonxitude ou un caravel branco.
-Un vaso de precipitados
-Auga.
-Colorante alimentario
Explicación:
Ao cortar o talo de apio podemos observar que os nervios son pequenos tubos a través dos cales sobe ata as follas a auga tinguida.
A auga sobe polos tubos do vexetal como se fora absorbida cara a arriba: é o fenómeno da capilaridade, que permite entre outras cousas, que as plantas absorban polas raíces a auga e os sales minerais da terra e facela chegar ata as follas nun proceso chamado fotosíntese.Grazas á fotosíntese as plantas conseguen o seu alimento.

A continuación a nosa presentación:

APLICACION DA FORZA DA AUGA. SISTEMAS HIDRAÚLICOS

MATERIAL

1-Tubo de goma
2-Xiringas
3-Catro tubos de plástico
4-Tesoiras
5-Pegamento forte
6-Cinta adhesiva
7-Un vaso
8-Arame

OBSERVACIÓN

Podemos aproveitar a forza da auga para contruír sistemas hidraúlicos, que son os que se usan por exemplo para os elevadores dos coches e os
volquetes dos camións.

INSPECCIONS DE RIOS

Calquera persoa pode participar neste proxecto
Para a realización da Inspección de Ríos, cada grupo ou persoa participante selecciona un ou varios tramos de 500 m do río escollido. Cos materiais proporcionados polo Proxecto, realizarán unha avaliación pormenorizada das súas características e estado atendendo a parámetros como:
Velocidade da auga, caudal, tamaño da canle etc...
Descrición física
Características e estado do bosque de ribeira
Construcións, sumidoiros, etc.
Análise de augas
Fauna e flora
Os materiais de Inspección de Rios permiten aos grupos examinar e coñecer mellor o seu tramo de río, á vez que lles facilitan a realización dun control eficaz. Recollen unha metodoloxía de traballo estandarizada e subministran ferramentas para a súa realiza

A FLOTACIÓN DEPENDE DAS DENSIDADES DAS SUBSTANCIAS

Sabedes que todas as substancias que teñen unha menor densidade que a auga flotan nela?. Ímolo comprobar.

Material:

• Sal fino
• Tres vasos
• Tres ovos crus
• Culleriña

PROCEDEMENTO:

1º vaso, auga da billa e un ovo cru.
2º vaso, auga con dúas culleriñas de sal fino e un ovo crú.
3º vaso, auga con dúas culleriñas de sal fino e un ovo crú como no anterior, pero aquí váiselle engadindo pouco a pouco máis auga.

OBSERVACIÓN:

No 1º vaso:
o ovo é máis denso cá auga por iso afunde completamente.
No 2º vaso:
A auga salgada é bastante máis densa có ovo cru por iso o ovo flota na superficie da auga.
No 3º vaso:
Á auga salgada rebaixámoslle a cantidade de sal con máis auga da billa, pero ainda así, segue sendo máis densa que o ovo, por iso o ovo segue flotando pero non sobe tanto a superficie coma no primeiro vaso, queda máis ou menos no medio.

APRENDEMOS QUE O VARIAR A DENSIDADE DA AUGA, VARIA TAMÉN O NIVEL DE FLOTACIÓN.

APLICACIÓN:
Na auga do mar flota por exemplo o petróleo.
Se cae petróleo ao mar, como é menos denso cá auga do mar flota sobre ela, e cando chega ás costas contamina ás praias e os acantilados, é moi difícil de limpar.

Se o saberemos nós!, recordades o gran desartre do "Prestige"?.

O "Prestige" foi un petroleiro cargado con 77.000 toneladas de fuel, que afundiu en Galicia no ano 2002 a uns 250 Kms fronte a costa da Morte. A marea negra provocada polo verquido resultante causou unha das catástrofes medioambientais máis grandes da historia da navegación, ademais de que estes derrames afectaron de xeito alarmante á fauna e á pesca da zona, morreron cantidade de especies.
O derrame de petróleo do Prestige foi o terceiro accidente máis caro da humanidade, disque o dobre que a explosión do Challenger, e que o accidente nuclear de Chernobyl. A limpeza da costa estimouse que costou arredor de 12 mil millóns de dólares.

A AUGA NA ATMOSFERA

- MATERIAL:

- Soporte con pinza
- Dous globos
-Auga
-matraces
-Vasos de precipitados
-Accendedor Bunssen

PROCEDEMENTO:

Montamos a práctica tal como se ve.

EXPLICACIÓN:

Ao quentarse o aire contido na botella, o globo infla, por que?:

Porque o aire quente é menos denso que o frío, debido a que as súas partículas (moléculas) coa calor sepáranse, entón son máis lixeiras e ascenden ocupando máis espazo que as moléculas de aire frío que están moi xuntiñas, son máis densas (teñen máis masa pero ocupan menos espazo), e descenden.

Ademais entre os espazos que quedan entre as partículas penetran moléculas de auga en forma de vapor por iso dentro do globo hai aire con certas cantidades de humidade (vapor de auga).
Ao deixar de aplicar calor, observamos que o globo desinfla porque o vapor arrefría e pasa a líquido, e as gotas caen dentro do matraz.

APLICACIÓN:

O aire pode conter só unha certa cantidade de vapor de auga, e cando xa hai demasiada dise que o aire está saturado de humidade. E cando está saturado si a súa temperatura descende, o vapor de auga condénsase en pequenas gotiñas que darán lugar a néboa ou chuvia fina (órballo).

Esta é unha forma de observar o ciclo da auga:

Diego González Viqueira

Leandro Fernández Döpper

Ángel Manuel Mesías Remuiñán

SIMULANDO UNHA DEPURADORA

NO LABORATORIO CON MATERIAL MOI SINXELO CONSTRUÍMOS UNHA DEPURADORA



Empregamos tres botellas de auga cortadas pola parte superior, e fixemos o seguiente:

Na primeira botella empezando por abaixo puxémoslle algodón, a segunda carbón activo (que hai no laboratorio) e a terceira area da praia. Estas son as substancias que imos utilizar como filtros.

Nuns vasos de precipitados botamos o seguinte:
Nun auga salgada, noutro auga remexida con terra, e noutro auga con tinta.

Logo fomos botando todas estas mesturas na depuradora: a aréa fai o primeiro filtrado, a continuación o carbón activo e por último o algodón fai o resto. A auga limpa vai caendo nun recipiente, e si probamos a mollar un dedo na auga que sae, comprobamos que apenas está salgada.

Non hai que esquecer que a auga depurada non serve para beber!. Só se podería beber unha vez que se desinfectase con cloro, ozono, ou outros desinfectantes. Esto serve para matar os posibles xermes. A este proceso chámaselle POTABILIZACIÓN

Rocío Villasenín

AS NOSAS CRÓNICAS

Na materia de naturais estivemos traballando sobre a auga. Aprendemos moitas cousas sobre a mesma, pois é unha substancia vital para o noso planeta e para nós mesmos. Nin máis nin menos que sen auga non existiríamos. En Galicia temos tanta!, que non lle damos a importancia que ten.
Tamén dedicamos dúas sesións a escoller por equipos prácticas para facer coa auga, e comprobar algunhas das súas propiedades (buscámolas en distintos libros que había na biblioteca e no laboratorio). Esta parte é sempre moi divertida, pásamolo moi ben no laboratorio, o tempo corre máis que na clase, aínda que a mestra di que falamos moito e ás veces enfádase.

Estas son as nosas crónicas.

Crónica nº 1:
O noso grupo está formado por Iria Fajín, Martín Rouco e Tamara Muíño, estamos facendo dous experimentos: un está relacionado coa capilaridade e outro coa cristalización. O da capilaridade elixímolo porque nos parecía incrible como un apio se podía volver de cor vermella, e o da cristalización porque o sal queda como purpurina pegada a un fío de algodón e fai un efecto moi bonito.
A mestra insistiu en que repartirámolo traballo entre nós. Un traía o material, outro subía ao bloggue a ficha de experimento, outro facia a crónica, etc...Agora témolo que preparar e explicar, porque nos dixo que nos ían a grabar e subir ese vídeo ao bloggue.



Crónica nº 2.
O noso equipo está formado por: Alicia, Margarita e Natalia.Escollemos o seguinte experimento: " Por que se disolven certas substancias na auga e outras non"?.
Repartimos o material que tiñamos que traer e fixemos unha ficha explicativa que aparece co experimento.
*Natalia troixo: café moido e mel.
*Alicia troixo: café soluble e arroz.
*Margarita troixo: unha culleriña e azúcre.
Ímola facer entre as tres porque a mestra de naturais vainos grabar para subir o bloggue do Proxecto Interdiciplinar.

Crónica nº 3.
Compoñentes do equipo:
Anxo Manuel Mesías Remuiñán
Leandro Fernández Döpper
Diego González Viqueira
Escollemos dúas prácticas do ciclo da auga.
Unha delas consiste en tapar a boca dun matraz con un globo e despois metelo nun vaso de precipitados que contén auga e prenderlle lume ata que ferva a auga e ver que sucede.
E na outra hai que montar a máquina de destilación pero en vez de destilar o viño para que saíra caña como fixemos noutra práctica, imos destilar a auga para observar o ciclo da auga.




Crónica 4.
O noso equipo esta formado por:
Martin Calviño Vicente
Alex Bello Andreo
Brais Rei CalviñMartin
Mesias Remuñan

A práctica que escollemos son os sistemas hidraúlicos. Fixemos unha ficha que subimos ao bloggue. Nela explicamos xa a práctica.
Entre todos os membros do grupo repartimos o traballo e trouxemos o material.
Imos montar a práctica, unha vez montada vannos grabar para subila ao bloggue.

Crónica nº 5.
O noso equipo está composto por Verónica, Bertín e Ismael.
Escollemos unha práctica que se chama “A presión da auga”.
O segundo día xa fixemos as fichas e repartimos o traballo; Ismael traía o material, Verónica pasaba o experimento ao ordenador, e Bertín escribía o experimento a man antes de darllo a Verónica.
Logo ímolo explicar entre tódolos membros do grupo, e a mestra vainos grabar para logo subilo ao bloggue.

Crónica no 6:
O noso equipo está formado por:
Rocío Villasenín Bello
Lucía Andrade Castro.
Alba Docampo Noya.
E imos facer unha práctica para comprobar que todas as substancias de menor densidade* que a auga, flotan Nela.
*(densidade é a relación entre a masa e o volume dun corpo, debido a posición das súas partículas)



QUE ILUSIÓN!, ESTAMOS DESEXANDO VERNOS NO VIDEO.

Á CAZA DOS RÍOS DO MUNDO

O RÍO INDO

O ’Indo é un río do sur de Asia, que corre polo Tíbet (China), a India e Paquistán, e do que toma o seu nome a India. Flúe desde o Himalaia en dirección suroeste e desauga no Mar ArábiAs fontes do Indo están situadas no Tíbet, no monte
China, India, Paquistán
Desemboca:
Mar Arábigo (O. ÍndicoKailâs ou Gangri, tomando o seu nome a partir da confluenza dos regos Sengge e Gar, que descenden do Himalaia e drenan os cordais de Nganglong Kangri e de Gangdise Shan. O Indo móvese logo para noroeste, através de Cachemira, ao sur da cadea montañosa do Karakorum, para despois virar gradualmente para o sur, abandonando os outeiros entre Peshawar e Rawalpindi. Neste tramo unha presa forma o encoro de Tarbela. A partir da unión con o río Kabul, o Indo é xa navegábel.
O resto do percurso do río cara o mar desenvóvese polas chairas do Punjab e do Sind, movéndose as augas con maior vagar. Atravesa Hyderâbâd, antes de desembocar no Mar Arábigo nun grande delta areoso de 7.770 km², que abarca uns 200 km de costa, ao surleste de Karachi, e que é considerado como unha das rexións ecolóxicas das máis importantes do mundo.go, logo de 3.180 km de curso. O Indo é un dos sete ríos sagrados da India.

Alba Docampo Noya

Alex Bello Andreo

Alicia Veiras Noya

Ismael Guillin Silveira

Lucia Andrade Castro

O RIO ULLA

RIO ULLA

O río Ulla pertence á vertente atlántica. As súas fontes son os regos Rial e Riveiro en Ansar(Monterroso) a 640 metros de altura, nas proximidades dos Montes de Vacaloura.

Ten dous grandes afluentes pola esquerda( o Arnego e o Deza). Separa as provincias da Coruña e Pontevedra, e desemboca na ría de Arousa tras percorrer 132 Km.

Sabes para que utilizaban a auga antigamente?

Antiguamente a auga non se desperdiciaba coma hoxe en día. Antigamente tiñan unha forma curiosa para que lle chegase a auga para todo. Para ir por auga, as mulleres levaban unha sella de pau na cabeza e por debaixo poñíanlle un molido que era para que non lle magoase na cabeza. Ían ao pozo, tiraban pola roldana e sacaban o caldeiro e botaban a auga. Logo poñíano na cabeza e voltaban para a casa e se lle facía falta máis, podían volver pero como había moito camiño ían as mulleres todas da casa, así podían traer máis auga. Esa auga tiña que chegarlle para cociñar e para o aseo diario.

Alba Docampo Noya

IMPORTACIA DA AUGA

Na clase de naturais estivemos varias sesións aprendendo cousas sobre a auga. Logo fixemos un pequeno resume con todo o que aprendimos que é o que aparece a continuación:

A AUGA

A auga é o elemento máis abundante da superficie terrestre e representa un dos compoñentes básicos na aparición e mantemento das formas de vida. Aínda que existen importantes cantidades deste líquido baixo o subsolo, outra parte atópase en forma de vapor disolto na atmosfera. A maior parte da auga é superficial e cobre aproximadamente o tres cuartas partes do planeta en forma de océanos, mares, lagos e cursos fluviais.

O CICLO DA AUGA

A auga non é un elemento estático, senón que se comporta dun modo dinámico, cambiando constantemente de lugar e de estado físico (sólido, líquido ou gaseoso). Este dinamismo é coñecido como ciclo da auga. Componse, a grandes liñas, das seguintes etapas:
Augas superficiais: océanos, mares, lagos, ríos e extensións xeadas. (Constitúen a base inicial do ciclo).

Evaporación: baixo o efecto da calor solar, a auga e, eventualmente, os xeos, evapóranse e disólvense na atmosfera. Cada ano evapóranse uns cincocentos mil km3 de augas mariñas.
Condensación: as minúsculas pingas de vapor de auga tenden a agruparse e a formar nubes.
Precipitación: o vapor condénsase aínda máis e forma pingas líquidas ou mesmo cristais xeados. A auga cae á superficie e adopta diversas formas, como choiva, neve ou saraiba. Do total de auga mariña evaporada nun ano, a cuarta parte, uns cen mil km3, cae sobre os continentes; o resto volve ao océano.

UTILIDADES DA UGA
(son múltiples e todas elas vitais))

USOS HUMANOS:

- Consumo doméstico: beber, cociñar, hixiene, etc. Supón un 10% do gasto de auga.
- Agricultura: regadío das terras cultivadas, manutención do gando. Representa aproximadamente o 75% do gasto humano de auga.

- Industria: aplicación en diversos campos da industria, como lavado de minerais, arrefriado de maquinaria, produción de enerxía, etc. Supón un 15% do consumo de auga.

- Transporte: mares e vías fluviais, canles, etcétera.

USOS NATURAIS:

- Mantemento das especies vexetais, principalmente dos grandes bosques.

- Mantemento das especies faunísticas.

- Modelación do relevo, participación nos aspectos dinámicos da superficie planetaria.


CALQUERA ALTERACION NO CICLO DA AUCA, pode ter consecuencias graves, tanto para o medio ambiente como para a actividade humana.

PROBLEMAS:

Os principais son:

Escaseza: a auga pode escasear en determinadas zonas como resultado de condicións climáticas naturais.

É posible que a falta de auga apareza ocasionalmente en rexións chuviosas. Fálase entón de seca, que en caso de prolongarse pode ter consecuencias desastrosas. As secas están producidas por numerosas causas, fálase que o cambio debido á contaminación atmosférica está a dar lugar a unha diminución acusada das precipitacións en numerosas zonas do mundo.

Superabundancia: é o fenómeno contrario á seca. Un exceso inesperado de precipitacións pode ser mesmo máis daniño, ao producir inundacións que destrúen pobos e cidades e arrasan os campos de cultivo.

Contaminación: a actividade humana, en especial a industria, deu lugar a unha diminución constante da calidade das augas nas rexións habitadas. Este feito ten especial importancia no que se refire ao abastecemento de auga para beber.

Malgasto: a sociedade industrial consome inxentes cantidades de auga, a miúdo de forma inconsciente, mentres que no terceiro mundo o prezado líquido escasea.

O 97’2% da superficie terrestre está cuberta polos océanos, un 2’8% da auga do planeta é doce e desta o 77% está xeada, o 22% desta auga doce atópase debaixo da terra, por tan só un 1% da total da auga doce do planeta, formada polos ríos, lagos, mares interiores e humidade do chan, está dispoñible facilmente para a vida terrestre, incluído o home. POLO TANTO A AUGA DOCE supón unha porcentaxe mínima do total deste líquido.

NON DEIXEMOS QUE A AUGA, UN ELEMENTO VITAL ESTE CONDENADA A MORTE

O RÍO SENA

O río Sena é un dos ríos principais e vía de auga comercial das rexións de Isla de Francia e Alta Normandía en Francia. Nace a 470 msnm no departamento de Côte-d'Or e desemboca en forma de estiario en El Havre, na baía do Sena, despois de pasar por cidades como Troyes, París ou Ruán. Na capital francesa, os percorridos nos típicos bateaux-mouche polo Sena, con vistas ás beiras esquerda e dereita da cidade, son unha atracción turística.

Tamara Muíño Bello

Á caza dos ríos do mundo

África: O río Nilo

O río Nilo é o río de África nororiental. Con 6.671 km de lonxitude, é o curso fluvial de maior lonxitude do mundo. A súa fonte principal é o Kagera, que nace no altiplano de Burundi. Con este nome entra pola costa oeste no lago Victoria, e sae polo norte, preto de Jinja, co nome de Nilo Victoria. Desde o lago, o Nilo diríxese cara ao NO ocupando depresións, como a área pantanosa do lago Kioga. Despois forma unha gran curva e cae 600 m nas cataratas Kabalega, na beira Norte do lago Mabuto. Preto de Sudán toma o nome de Bahr-al Gaval, e flúe cara o NO. Descendendo pouco a pouco ata 465 m en Fort Berkeley, onde se converte nun río de chaira e unha espesa vexetación herbácea, o sudd cubre as súas beiras. Preto de Malakal toma o nome de Nilo Branco, atravesa Nubia e chega a Khatún, onde recibe ao Nilo Azul pola dereita. Despois de recibir o `Atbara, procedente do macizo etíope, penetra na zona desértica. Pouco despois entra en Exipto, onde percorre 300 km ata chegar á primeira catarata, preto de Aswan, onde o Nilo baixa de 330 a 90 m de altitude. Despois do Cairo bifúrcase e comeza o delta , un gran triángulo de 200 km de lado. O aspecto máis característico do curso baixo do Nilo son as cheas que acontecen no Nilo Branco e no Azul, entre maio e outubro.

Compoñentes do equipo: Martín Mesías, Iria Fajín, Natalia Iglesias, Tamara Muiño e Leandro Fernández.

Á caza dos ríos do mundo

Europa: O río Danubio

O río Danubio nace en Alemaña e desemboca no límite fronteirizo de Rumanía e Ucrania. No seu percorrido polo centro atravesa, ademais, territorios de Austria, Eslovaquia, Hungría, Croacia, Serbia, Montenegro e Bulgaria. A súa desembocadura forma un delta. A súa lonxitude é de 2.850 quilómetros cadrados. É o segundo río máis importante do continente e unha das principais vías da comunicación.

Dende o paleolítico o Danubio foi unha importantísima vía de comunicación europea, como proba a civilización danubiana; máis tarde, serviulle de límite ao Imperio Romano que dende o século III d.c o dotou de numerosas fortificacións.

Compoñentes:

Jennifer Dubra Rey, Angela Pazos Bello, Martín Rouco Casal e Brais Rey Calviño

Á caza dos ríos do mundo

América: O río Amazonas

O Amazonas está en América do Sur, é o río máis importante polo seu caudal (90000metros cúbicos/s na desembocadura) e un dos ríos de maior lonxitude (6080000Km), os seus Km non foron establecidos de modo preciso debido ás múltiples ramas que o orixinan,todas elas procedenden da cadea dos Andes.

O Amazonas propiamente dito fórmanse da confluencia do marañón co Ukuali,en territorio peruano. Atravesa o Brasil e desemboca no Atlántico, ramificándo nun estiario.

Foi descuberto en 1499 por Vicente Yánez Pinzón .

En 1592 Francisco de Orellana recorreu desde O Perú hasta a sua desembocadura, bautizando co nome de Amazonas, por ter sido atacado por indias de longas cabeleiras.

A exploración de Orellana foi completada polas de Lope de Aguirre (1560) e Pedro Teixeira (1637).

Afluentes:Jurcá,Madeira,Tapajoz e Xingu pola dereita e pola esquerda Putomayo,Caquetá e Negro.

Compoñentes:Verónica Barreiro,Martín Calviño,Marta Brea e Diego González

O RÍO DE RESTANDE E MONZO

O rìo pasa pasa por:Monzo, Restande, Benza (direcciòn Chonia), Chonia, Oa ata desembocar no rìo Tambre.


Antigamente poñía en funcionamento os batàns de Oa, grazas á forza da súa auga que fai mover a sùa roda hidràulica, facendo asì traballar e mover os seus mazos para traballar a tea que levaban alì as persoas.


Tamèn se utilizaba para pescar.

Àngela Pazos Bello